Ένα ταμείο κοινωνικών επενδύσεων είναι ένας οργανισμός, γενικά σε μια αναπτυσσόμενη χώρα που παρέχει επιχορηγήσεις για μικρές κοινωνικές επενδύσεις που προορίζονται για την κάλυψη των αναγκών των φτωχών. Για τους πολυμερείς οργανισμούς, η ανησυχία για την εγχώρια φτώχεια είναι ένα σχετικά νέο ζήτημα. Αυτή η ανησυχία μπορεί περαιτέρω να υποστηριχθεί ότι προέκυψε από δύο διαφορετικούς τομείς. Το πρώτο είναι η απαίτηση να αιτιολογηθεί ο αντίκτυπος των έργων που χρηματοδοτούνται από τις τράπεζες, κυρίως της ενέργειας, των μεταφορών και των έργων ολοκληρωμένης αγροτικής ανάπτυξης. Για τις τράπεζες, αυτό ήταν μια κρίσιμη ανησυχία στο παρελθόν καθώς και στο παρόν οικονομικό σενάριο. Ο δεύτερος τομέας είναι η αγροτική ανάπτυξη, η οποία μέχρι πριν από λίγα χρόνια επικεντρωνόταν στην αγροτική ανάπτυξη των μικροϊδιοκτητών, γηγενών και μη. Αυτά τα έργα δεν ήταν ούτε ευαίσθητα σε κοινωνικο-πολιτιστικά ζητήματα ούτε επικεντρώθηκαν σε συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες.
Παρόλο που η ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη δεν κατέχει την προηγούμενη θέση ενός έγκυρου παραδείγματος, αλλά ταυτόχρονα αυτή η περιοχή δεν έχει εξαγοραστεί από κανένα νέο μοντέλο αγροτικής ανάπτυξης. Τα πλησιέστερα μοντέλα είναι τα έργα βιώσιμης ανάπτυξης που εστιάζουν περισσότερο στη διαχείριση των φυσικών πόρων. Αλλά αυτά τα έργα περιλαμβάνουν παραγωγικά στοιχεία τόσο για αυτόχθονες όσο και για μη αυτόχθονες πληθυσμούς.
Σε ένα σενάριο χωρίς έργα αγροτικής ανάπτυξης, τα κεφάλαια διοχετεύονται στους φτωχούς της υπαίθρου μέσω ταμείων κοινωνικών επενδύσεων, προγραμμάτων εκπαίδευσης και υγείας και μικροεπιχειρήσεων. Τα ταμεία κοινωνικών επενδύσεων και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις δεν δημιουργήθηκαν αρχικά για την αντιμετώπιση της αγροτικής φτώχειας.
Η χρηματοδότηση από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις συμψηφίστηκε σε αστικές περιοχές για την παροχή βραχυπρόθεσμων και μικρών δανείων με επιτόκια αρκετά χαμηλότερα από αυτά που χρεώνουν οι τοκογλύφοι. Αυτή η χρηματοδότηση διοχετεύθηκε σε εμπορικές δραστηριότητες και δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών και στη μεταποίηση μικρής κλίμακας.
Η πρώτη εισαγωγή του ταμείου κοινωνικών επενδύσεων ήταν να μετριάσει την επιρροή των πολιτικών που εφαρμόζονται για την οικονομική σταθερότητα. Το παλαιότερο από αυτά τα προγράμματα, το Fondo Social de Emergencia εισήχθη στη Βολιβία το 1986. Ήταν κατά κύριο λόγο ένα πρόγραμμα σχεδιασμένο για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Ο στόχος ήταν να προσφερθεί εργασία σε ανθρακωρύχους που είχαν χάσει τη δουλειά τους λόγω της αναδιάρθρωσης της COMIBOL, της State Mining Corporation. Τα επακόλουθα προγράμματα έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στις επενδύσεις σε υποδομές, αλλά σχεδόν όλα θεωρήθηκαν ως προσωρινά μέτρα που θα λαμβάνονταν μόλις οι πολιτικές σταθεροποίησης επέτρεπαν μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη. Παρόλο που η πλειονότητα αυτών των ταμείων κοινωνικών επενδύσεων δεν πέτυχε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην απασχόληση, έχουν εφαρμοστεί σχεδόν σε όλες τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και υιοθετήθηκαν σε ολόκληρο τον αναπτυσσόμενο κόσμο.
