Ποιοι είναι οι λόγοι που η ισοτιμία του χρυσού ανεβαίνει και κατεβαίνει; Πρώτον, η προσωπική και βιομηχανική ζήτηση. Δεύτερες επιρροές από κεντρικές τράπεζες και μεγάλες εταιρείες εξόρυξης. τρίτοι κερδοσκόποι και έμποροι· και τέλος πόλεμος και εθνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
1. Προσωπική και Βιομηχανική Ζήτηση
Ο μεγαλύτερος παράγοντας που επηρεάζει την τιμή του χρυσού είναι η ζήτηση για κοσμήματα, τα οποία καταναλώνουν τα δύο τρίτα της ετήσιας παραγωγής χρυσού. Εδώ, η Ινδία συμβάλλει κατά 27% στη ζήτηση. Η Ινδία έχει μακρά ιστορία συγγένειας με τα κοσμήματα αυτού του πολύτιμου μετάλλου. Η Κίνα αίρει τους περιορισμούς της στην κατοχή χρυσού. Αυτό αυξάνει επιπλέον τη ζήτηση για χρυσό.
Η βιομηχανική ζήτηση αντιπροσωπεύει περίπου το 12% της ζήτησης χρυσού. Αυτό περιλαμβάνει χρήσεις στην ιατρική. Ο χρυσός είναι ένα αγαπημένο υλικό στη βιομηχανία καθώς έχει υψηλή θερμική αγωγιμότητα και υψηλή αντοχή στη διάβρωση. Η ζήτηση για κοσμήματα και βιομηχανίες αυξάνεται με τα χρόνια καθώς ο πληθυσμός αυξάνεται. Μια περαιτέρω ώθηση στη ζήτηση χρυσού προέρχεται από τις αναδυόμενες αγορές (Ινδία, Κίνα, Μέση Ανατολή κ.λπ.) που γίνονται πιο βιομηχανικές και οι πολίτες τους πλουσιότεροι.
2. Κεντρικές Τράπεζες
Οι συμμετέχοντες στην αγορά με μεγάλα αποθέματα χρυσού, όπως οι κεντρικές τράπεζες και οι εταιρείες εξόρυξης μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την τιμή του χρυσού. Για να μειωθεί το επίπεδο της τιμής του χρυσού, πωλείται χρυσός (για να προκληθούν μικρές πωλήσεις). Για να αυξηθεί η τιμή, ο χρυσός είτε πωλείται είτε ενισχύεται η παραγωγή.
Ωστόσο, οι κεντρικές τράπεζες διατηρούν λιγότερα αποθέματα χρυσού από ό,τι συνήθως πιστεύεται. Το 2010 μόνο το 16% του παραγόμενου χρυσού ήταν στην κατοχή των κεντρικών τραπεζών. Επιπλέον, η συμφωνία της Ουάσιγκτον για τον χρυσό (WAG) του 1999 θέτει ανώτατο όριο στις πωλήσεις χρυσού από τα μέλη της (Ηνωμένες Πολιτείες, Ιαπωνία, Ευρώπη, Αυστραλία, Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Αυτή η συμφωνία περιορίζει την πώληση σε λιγότερους από 500 τόνους ετησίως.
Εκτός από το να επηρεάζουν το επιτόκιο του χρυσού μέσω πωλήσεων και αγορών, οι κεντρικές τράπεζες έχουν επίσης εξουσία στο επιτόκιο αλλάζοντας τα επιτόκια. Τα υψηλά επιτόκια κάνουν μια επένδυση σε χρυσό λιγότερο ευνοϊκή, καθώς αυτό το πολύτιμο υλικό δεν παράγει τόκους.
3. Κερδοσκοπία και Εμπορία
Φυσικά, ο χρυσός δεν ζητείται μόνο για περαιτέρω επεξεργασία (βιομηχανία) ή απλώς για επίδειξη (κοσμήματα), αλλά και για κερδοσκοπικά κίνητρα. Αυτό είναι το ίδιο με άλλα εμπορεύματα, όπως το λάδι, το σιτάρι και ο χαλκός. Ο χρυσός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αντισταθμίσει τον πληθωρισμό και την υποτίμηση των νομισμάτων. Ο πληθωρισμός μειώνει την αξία των νομισμάτων. Έτσι, ο χρυσός σε ένα χαρτοφυλάκιο μειώνει την απώλεια. Επίσης, η τιμή συσχετίζεται αρνητικά με την αξία του δολαρίου ΗΠΑ. Δηλαδή, εάν το δολάριο αποδυναμωθεί, η τιμή του χρυσού θα αυξηθεί. Πιο κερδοσκοπικές ενέργειες είναι συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και επιλογές όπου οι επενδυτές μπορούν ακόμη και να επωφεληθούν από την πτώση των τιμών αυτού του πολύτιμου υλικού.
4. Πόλεμος και εθνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης
Ο τελευταίος παράγοντας που επηρεάζει την ισοτιμία χρυσού είναι εθνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και απατεώνες στην κυβέρνηση. Από τη μία πλευρά, οι καιροί πολέμου μειώνουν τις αγορές χρυσού, καθώς οι άνθρωποι έχουν λιγότερο διαθέσιμο εισόδημα και πιθανώς άλλες προτεραιότητες (για παράδειγμα να επιβιώσουν). Από την άλλη πλευρά, σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις ο χρυσός μπορεί να φέρει μια σταθερή αξία στο χαρτοφυλάκιο, καθώς το εθνικό νόμισμα είναι πιθανό να υποφέρει. Σκεφτείτε τον υπερπληθωρισμό στη δεκαετία του 1920 στην Ευρώπη ή τη σημερινή κατάσταση της Ζιμπάμπουε. Ένα άλλο ζήτημα είναι οι δικτάτορες που εθνικοποιούν τα ορυχεία χρυσού, περιορίζουν τις εξαγωγές ή απλώς κλέβουν τις προμήθειες από την κεντρική τράπεζα.
